بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم

عنوان بصرى مى گوید:

از امام صادق علیه السلام خواستم به من پند و اندرز بدهند. فرمود:

        - تو را به انجام نه چیز سفارش مى کنم ، آن سفارش ها نه تنها براى شما بلکه به همه کسانى است که مى خواهند در راه خداوند قدم بردارند و از خداوند مى خواهم تو را نیز در انجام آنها یارى فرماید.

سه تاى آنها در تهذیب اخلاق و تربیت نفس است .

و سه تاى دیگر در صبر و شکیبایى است .

و سه تاى هم در علم و دانش است .

به آنها مواظب باش هرگز آنها را سبک مشمار!

عنوان بصرى مى گوید:

خود را براى یاد گرفتن آنها آماده کردم .

آنگاه امام علیه السلام فرمود:

اما آن سه چیز که در ریاضت و تهذیب نفس است ، عبارتند از:

1. بپرهیز! از خوردن چیزى که به آن میل ندارى . زیرا باعث نادانى و کودنى مى گردد.

2. هرگز غذا نخور! مگر وقتى که گرسنه هستى .

3. همواره غذاى حلال بخور! و هنگام خوردن نام خدا را ببر! (بسم الله بگو!)

همواره فرمایش رسول خدا صلى الله علیه و آله را در نظر داشته باش ! که درباره مذمت پرخورى فرمود:

انسان هیچ ظرفى را پر نکرده که بدتر از شکم باشد.

چنانچه به میل غذا ناگزیرى ، شکم را سه قسمت کن ! یک قسمت آن را به خوراک و یک قسمت دیگرش را به نوشیدنى و قسمت سومش را براى نفس کشیدن اختصاص بده !

اما آن سه چیز که در حلم و بردبارى است ، عبارتند از:

1. هرگاه کسى به تو گفت :

اگر یک حرف دشنام و ناسزا بگویى در مقابل ده تا مى شنوى ، تو در جواب بگو:

اگر ده تا سخن زشت بگویى یک حرف از من نخواهى شنید.

2. هرگاه کسى تو را فحش داد و بد گفت ، در پاسخ بگو:

اگر آنچه را که گفتى راست است از خداوند مى خواهم مرا ببخشد و از تقصیراتم بگذرد و اگر آنچه را که گفتى دروغ است و ابدا در من نیست از خداوند مى خواهم تو را ببخشد.

3. هر کس تو را وعده فحش و دشنام داد، تو به او وعده پند و اندرز و احترام بده !

و اما آن سه چیز که در علم و دانش است ، عبارتند از:

1. آنچه را که نمى دانى از دانشمندان بپرس و بپرهیز از این که پرسش تو به قصد اذیت و یا امتحان آنان باشد.

2. در هیچ چیز تنها را راءى و عقیده خود عمل نکن (با مشورت کارها را انجام بده ) و در تمام کارها اجانب احتیاط را رعایت کن !

3.از فتوى دادن فرار کن همانندى که از شیر فرار مى کنى و خودت را پلى براى سود و زیان مردم قرار نده !

امام صادق علیه السلام پس از بیان این پند و موعظه هاى حکمت آمیز، به عنوان بصرى فرمود:

حقا تو را نصیحت کردم ، بلند شو برو! وقت عبادت من است ، وقتم را بیشتر از این نگیر! زیرا من بر نفس خود تنگ نظرم و حاضر نیستم وقت خود را تلف کرده و بیهوده بگذرانم و سلام و رحمت خداوند بر کسى باد که از ارشاد و راهنمایى پیروى مى کند. (داستانهای بحارالانوار ج 5)